پرورش اخلاق در جامعه
مسئولیت اجتماعی عملی ایجاد محیطی امن در جامعه است و این مسئولیت تحقق نمی یابد مگر با ایجاد شعور و آگاهی در عالم درون آدمی. تربیت اخلاقی تنها عاملی است که محرک این واقعیت است و این آگاهی تحرک آفرین را بیدار می کند. از سوی دیگر قوانین اخلاقی وسیله ای ایجابی به شمار می رود که واقعیتی است که مسئولیت اجتماعی را به کار وا می دارد. برای پیاده کردن الگوی اخلاق و تذکر لسانی در جامعه بایستی حس محبت را در جامعه زیاد کرد. باید کاری کرد که کدورتها و نفرتها در جامعه از بین برود. از سوی دیگر اندیشمندانی از جمله سقراط بر این عقیده بودند که برای پیاده شدن اخلاق در جامعه باید به انسانها تعلیم داد و جامعه را دانا کرد. وقتی مردم آگاه و دانا شدند همان دانش برای آنها اخلاق است و تعلیم عین تربیت است. اگر ماد بخواهیم چیزی را ببینیم و یا در حال راه رفتن جلو خود را ببینیم مشروط بر این است که غبار و تاریکی وجود نداشته باشد. اگر گرد و غبار زیاد باشد نمی توانیم ببینیم و به قول سعدی:
حقیقت سرایی است آراسته هوی و هوس گرد بر خواسته
نبینی که هر جا بر خواست گرد نبیند نطر گرچه بینا است مرد
تو را تا دهن باشد از حرص، باز نیاید به گوش دل از غیب، راز
